Του Μιχάλη Τζανάκη
Οι ασχολούντες με την «φύση» της χώρας, σίγουρα έχουν υπόψη τους κάποια ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας που ευδοκιμούν στην Ελλάδα και αναπτύσσονται μάλιστα τάχιστα, ειδικά όταν ευνοήσουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Από την «χλωρίδα» τα χώρας εκείνο το είδος που τελευταία ευδοκιμεί είναι το «λεφτόδεντρο» ή με την λατινική ορολογία «leftodentrus neodimokratikus», το οποίο αναπτύσσεται ταχύτατα την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιόδους που οι άνθρωποι περιορίζουν τις δραστηριότητές τους «μένοντας σπίτι», καθώς για να μεγαλώσει το εν λόγω δέντρο και να κάνει παχιά σκιά χρειάζεται να μένει μακριά από ανθρώπινη επιτήρηση.
Ο κορμός του δέντρου έχει ιδιαίτερη «πέτσα» και αν ενισχυθεί σωστά αποφέρει μεγάλη παραγωγή, που μπορεί να φτάσει ως και 21.000.000 εκατομμύρια ευρώ από την πρώτη κιόλας χρονιά της «φύτευσής» του.
Οι καρποί του «λεφτόδεντρου» μαζεύονται γρήγορα-γρήγορα και μοιράζονται στους «δικαιούχους» που πάντα είναι ιδιοκτήτες ΜΜΕ, αφού το παραπάνω δέντρο καλύπτει «πάγιες και διαρκείς» ανάγκες μόνο για κατόχους ΜΜΕ.
Η παραγωγή του «λεφτόδεντρου» φέτος ήταν ικανοποιητική, καθώς ευνόησαν οι επιδημιολογικές συνθήκες. Παραδόξως το «λεφτόδεντρο» κατεβάζει περισσότερα «μύρια», αν υπάρχει σε εξέλιξη διασπορά διαφόρων «ιών»!
Από την «πανίδα» τώρα το είδος που ξεχωρίζει είναι ο «δημοσιοσάλιαγξ» ο Χαμαιρπής (λατινικό, dimosiosaliagus emeticus arpacticus). Το εν λόγω είδος είναι υβρίδιο ερπετού-αρπακτικού, τρέφεται αποκλειστικά με κρατικό χρήμα, ξεχωρίζει για τη γλώσσα του και την απαίσια οσμή που αναδίδει, καθώς κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πλησιάσει. Συναντάται πρωτίστως σε τηλεοπτικά «παράθυρα», ενώ όταν εξελίσσεται ως είδος προάγεται σε μέλος του κοινοβουλίου. Ο δημοσιοσάλιαγξ έχει διάφορα «χρώματα» και συνήθως προσαρμόζεται αναλόγως το –πολιτικό- περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. Στη χώρα μας είναι εξαιρετικά ανθεκτικό –ούτε οι κατσαρίδες τον συναγωνίζονται και χαρακτηρίζεται από πολλούς ως το δίποδο παράσιτο!
Υγ. οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή πράγματα είναι εντελώς συμπτωματικά…
